ลองภูมิ

ลองภูมิ

ตั้งแต่ทำงานมาผมเคยเจอคำถามทางวิชาการ และตามตำรามาบ่อยครั้ง และส่วนใหญ่แล้วผมตอบคำถามนั้นไม่ได้...แต่ผมก็มีคำถามกับตัวเองบ่อยครั้ง ที่ไม่ได้ถามกลับไปกับผู้ที่ถามคำถามผมทางวิชาการ...แต่มาเจอเรื่องร่าวของ บุคคลๆหนึ่งที่เขาตอบคำถามของผมไว้เรียบร้อยแล้ว

มีเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้นในระหว่างช่วงสงครามโลก เมื่อฟอร์ดเป็นโจทย์ในคดีฟ้องร้องผู้ที่เขียนบทความหมิ่นประมาทเขา

พอถึงวันขึ้นศาล ทนายฝั่งตรงข้ามพยายามจะแสดงให้ศาลเห็นว่าฟอร์ดนั้นไม่มีความรู้อะไรเลย นอกเหนือไปจากเครื่องยนต์กลไก ด้วยการตั้งคำถามประเภท "ลองภูมิ" กับเขา เช่น ทหารอังกฤษที่เข้ารบในสงครามประกาศอิสรภาพมีจำนวนเท่าใด ฯลฯ...ฟอร์ดไม่สามารถตอบคำถามใดได้เลย

จนในที่สุด ฟอร์ดก็ลุกขึ้นชี้ไปที่ทนายคนนั้นแล้วกล่าวว่า "ทำไมผมจะต้องมานั่งจดจำความรู้ต่างๆเหล่านี้เพื่อตอบคำถามโง่ๆของคุณ ในเมื่อที่โต๊ะทำงานของผมนั้นมีปุ่มสำหรับกดเรียกผู้ช่วยซึ่งสามารถตอบได้ทุกคำถามหรือให้ความรู้ที่ผมต้องการตลอดเวลาอยู่แล้ว"

คำตอบของฟอร์ดทำทนายคนนั้นเงียบ และศาลเห็นว่าเขาเป็นคนมีการศึกษาอย่างแท้จริง

ยิ่งยุคนี้แล้วผมเห็นว่าข้อมูลทั้งโลกอยู่ในมือเรา...อย่างรู้อะไรไม่เกิน 2 นาทีทำได้ การศึกษาที่แท้จริงนั้นคือการเป็นคนที่รู้ว่าต้องหาคำตอบได้จากที่ไหน และรู้วิธีจัดการกับความรู้เพื่อไปสู่เป้าหมายที่ต้องการ